Dit was de mooiste ochtend van mijn leven. En ik deel hem graag.

Het was geloof ik toen ik in de trein zat op weg naar Amersfoort en terwijl ik naar buiten staarde een struikje heide zag bloeien. Een idee waarvan ik toen nog niet wist hoe geweldig ‘ie was plopte in mijn gedachten op. Een dag later stond ik om kwart over zes ‘s ochtends foto’s te schieten. Op het mooiste plekje op aarde. 

Ik zat in mijn eentje in de trein, verveelde me een beetje en keek wat uit het raam. Plotseling zag ik tussen al het groen wat paars aan me voorbij schieten. Wat was dat? Een paar seconden later zag ik het weer, en nu herkende ik wat het was: een bloeiende heidestruik!

Dat struikje heide langs het spoor, daar begon het dus allemaal mee. Nu ben ik niet zo’n extreme liefhebber van wandelen en natuur hoor. Maar toen ik las dat de heideplanten rond half augustus beginnen met bloeien, en meestal niet langer dan een maand zo mooi blijven, wist ik het: ik moet mijn kans grijpen.

Bij ons in de buurt is een prachtig natuurgebied vol met heideplanten, en HOE AWESOME zou het zijn om daar met zonsopgang te zijn. Om te zien hoe het licht begint te worden, en hoe de felgekleurde heide staat te stralen. Ik opperde het idee bij mijn ouders, en de volgende dag zaten we om 6 uur ‘s ochtends in de auto. Op weg naar het natuurgebied ‘Heidestein’.

Toen we aankwamen was het nog donker. Eerst moesten we nog een stuk door het bos om bij het plekje uit te komen waar we heen wilden. We wandelden flink door, want om 6:42 zou de zon opgaan. En dat wilden we niet missen.

En toen was het zover: we waren op het grote, uitgestrekte veld terecht gekomen. De mist hing vlak boven de grond. Nog een klein stukje door, en we zouden bij de heide terechtkomen.

Twee mensen waren ons al voor. Je ziet ze linksboven in de foto staan, als minimensjes. Het waren vogelaars.

Wauw! Ziet dit er niet magisch uit? De mistwolken boven heuveltjes, de dauwdruppeltjes aan de bloemen en ook de stilte die er was… Adembenemend.

Hier zie je een poel water waarvan het water warmer is dan de lucht, waardoor het water verdampt. Het lijkt wel een soort geiser.

Uhuh, ja, het is echt waar wat je ziet. Ik nam inderdaad een bakje havermout mee om daar in alle stilte op te smikkelen. Ik begin ernstig aan mezelf te twijfelen. ben ik dan toch verslaafd?

Lekker met mama op een bankje zitten en genieten. Ik kan eigenlijk gewoon niet uitleggen hoe mooi het was. Daarom lekker veel foto’s, kijk maar gewoon!

En toen kwam de zon op. Het overtrof alles wat ik ooit in mijn leven gezien heb.

Je merkt het: ik heb veel foto’s gemaakt. Erg veel. Maar dat is niet het enige, ik ben ook samen met mijn vader lekker bezig geweest. Want ja, een mooiere locatie voor een outfitshoot dan dit kan niet, toch? Jullie houden ze nog van me tegoed, komende week laat ik ze aan je zien!

Lieverds, heel erg bedankt voor het lezen. Deze ochtend in Heidestein heeft echt veel indruk op me gemaakt, en als ik alleen al de foto’s zie krijg ik alweer de kriebels. Als je de mogelijkheid hebt om eens naar dit natuurgebied te gaan: ga! Het ligt in Utrecht, en het is werkelijk in alle seizoenen mooi.

Ik hoop dat je net zo genoten hebt van deze foto’s als ik van die ene ochtend. 

Liefs Anniek