Twee weken zonder smartphone. Afkicken, of valt dat wel mee?

Smartphones. Er wordt wijd en zijd geroepen dat wij, verwende, Nederlandse luxepoezen er aan verslaafd zijn, en dat we niet meer zonder kunnen. Maar is dat echt zo? Ik ga de uitdaging aan en stop mijn smartphone twee weken ergens ver weg in een hoekje, waar ik er écht niet bij kan. En niet eens vrijwillig, ik word ertoe gedwongen. Het hoe, wat en waarom? Dat lees je in deze post!

Mooi ding hierboven hè? Deze gave vintage Sony Ericsson komt, gokje, uit het jaar nul, en bevat precies drie functies: bellen, sms’en, en er zit een wekker op. En o ja, je kan er ook nog een spelletje op spelen. En niet eens alleen het spelletje ‘Snake’, je kan er ook pingpong op spelen! Echt, ik ben hier helemaal gelukkig mee.

Nu denk je misschien: ‘Wacht even Anniek, niet te hard van stapel lopen. Waar gaat het hier allemaal over??’. Heel begrijpelijk, ik zal het je uitleggen. De komende twee weken ruil ik mijn Huawei G510 in voor een doodsimpele Sony Ericsson. Waarom? Mijn Huawei wilde niet meer goed opladen, en daar irriteerde ik me nogal aan. Afgelopen week heb ik hem opgestuurd naar een reparatiemannetje, en pas over twee weken krijg ik mijn mobiel weer helemaal gerepareerd en compleet terug. In de tussentijd zal ik het moeten doen met deze old school koelkast. En eerlijk gezegd: ik vind het best wel een leuke uitdaging!

bron

Op internet, in bladen en in kranten is onwijs vaak te lezen hoe verslaafd wij Nederlanders wel niet zijn aan onze telefoons. En inderdaad, als je, waar je ook bent, in de trein, op school of op straat, ook maar even om je heen kijkt zie je minstens de helft van de mensen om je heen turen op zijn of haar schermpje. Er is laatst nog een onderzoek gedaan naar hoeveel tijd Nederlanders per dag kwijt zijn aan hun smartphone,  en het resultaat is best schokkend: driekwart van de Nederlanders kijkt elke 3-6 minuten op zijn of haar smartphone. En ik moet eerlijk zeggen dat ik dat zeker wel geloof, en dat ik daar zelf ook wel een beetje aan mee doe..

Maar of ik verslaafd ben? Ik betwijfel het. Ik heb nu nog geen jaar een smartphone (pas 10 maanden), en toen ik van mijn ouwe gouwe Samsung Star overstapte naar een Huawei, deed ik dat meer omdat het toch óóit eens zou moeten gebeuren, dan dat ik er heel veel behoefte aan had. Ik moet wel toegeven: toen ik hem eenmaal had merkte ik dat het wel heel handig is om bijna overal wifi te hebben, hoe leuk Instagram is, en hoe fijn What’s App is. Maar echt onmisbaar: nee, dat zou wel meevallen dacht ik.

De uitdaging

En nu ga ik de uitdaging dus aan. Twee weken zonder smartphone. Noodgedwongen, maar ik vind het niet erg. Ik ben benieuwd hoe erg ik mijn smartphone ga missen. Nu zal blijken tot in welke mate ik ‘verslaafd’ ben…

De eerste vier dagen zitten er inmiddels al op, en tot nu toe valt het me nog heel erg mee. What’s app heb ik vervangen door smsjes, die helaas wel wat geldvretender zijn, voor Instagram gebruik ik Gramblr (Instagram op de computer), en het allerbelangrijkste, mijn wekker, zit ook op de Sony Ericsson.

Nu zeggen de eerste vier dagen natuurlijk nog niet zo heel erg veel, ik heb nog bijna 1,5 week te gaan! Ik ben heel erg benieuwd hoe ik achteraf op deze twee weken terugkijk, en hoe erg ik mijn smartphone gemist heb. Ik houd jullie op de hoogte!

Wat denk jij, in welke mate ben jij verslaafd aan je smartphone? Enne, eerlijk zijn hè ;)

Liefs Anniek